Tytuł tematu

Powojenne zdjęcia Żydów polskich

Opis

	Wydrukuj
	Wyślij na adres e-mail
	Zgłoś błąd
	Uzupełnij wpis

Dom Wczasowy FWP Zjednoczenie, dawniej pensjonat „Lido”, Jurata, 1956 rok. Skrót listu: ”Pozwolę sobie najpierw na krótki opis – wspomnienie moje z czasów okupacji hitlerowskiej, kiedy to jako nieletnia dziewczynka zmuszona byłam do pracy w fabryce po 11 godzin dziennie. W związku z tą moją pracą rano i wieczorem chodziłam ul. Stefana do i od tramwaju. Jedna strona ul. Stefana stanowiła getto i była ogrodzona wysokim kolczastym drutem i co kilka metrów stał żandarm w hełmie na głowie i trzymał pistolet, druga strona ul. Stefana była udostępniona do chodzenia do ul. Zgierskiej, do tramwaju. Od getta „wionął” przeraźliwy smutek, płacz i jęk ludzi tam przetrzymywanych i głodzonych. Jednego dnia, gdy wieczorem (godz. 1800 – 1900) wracałam z pracy do domu, na moich oczach rozszalała się strzelanina. Przez druty kolczaste uciekła młoda dziewczyna – Żydówka. Biegła od ul. Stefana na ul. Łagiewnicką krzycząc i straszliwie płacząc. Za Nią było 2-óch żandarmów z karabinami. Na ul. Łagiewnickiej płacz i krzyk uciekającej umilkł, ponieważ została zastrzelona. Czekałam tylko w którym momencie dopadną mnie. Uszłam cało, gdyż nie miałam na ubraniu przypiętej żółtej gwiazdy. Przepraszam, że tyle o tym piszę, ale wtedy przeżyłam straszliwy szok i obraz ten bez przerwy tkwi przed moimi oczyma. Nie mogłabym spokojnie opisywać późniejszych serdecznych i b. dobrych, wielkich przyjaźni z rodzinami żydowskimi, które miały miejsce na innej płaszczyźnie – po wojnie – i były bardzo pogodne i ciepłe”.

Słowa kluczowe

Okres powojenny, Rozrywka, Życie codzienne, Miasteczko

Znane informacje

Sygnatura zdjęcia: FS_1_0077_0009
Zespół: 1 – kolekcja „I ciągle widzę ich twarze”
Rok: 1956
Miasto: Jurata
Darczyńca: Jadwiga Orłowska
Prawa autorskie: Fundacja Shalom

Zdjęcia "dziś"